پلاستیک مهندسی چیست و انواع آن کدامند؟
پلاستیک مهندسی، گروهی خاص از مواد پلیمری هستند که به دلیل خواص مکانیکی، حرارتی و شیمیایی برترشان، در صنایع مختلف کاربرد گسترده ای یافته اند. این پلاستیک ها نسبت به پلاستیک های معمولی مانند پلی اتیلن یا پلی پروپیلن، دارای خواص مکانیکی بهتر، مقاومت بالاتر در برابر حرارت و مواد شیمیایی و پایداری ابعادی بیشتری هستند.
ویژگی های پلاستیک های مهندسی
مقاومت مکانیکی بالا: این پلاستیک ها استحکام، سختی و مقاومت به سایش بالایی دارند که آن‌ها را برای استفاده در قطعاتی که تحت تنش های مکانیکی قرار دارند، مناسب می سازد.
پایداری حرارتی: بسیاری از پلاستیک های مهندسی می توانند در دماهای بالا بدون تغییر شکل یا کاهش خواص مکانیکی، کار کنند.
مقاومت شیمیایی: این مواد در برابر طیف وسیعی از مواد شیمیایی، حلال ها و اسیدها مقاوم هستند.
پایداری ابعادی: پلاستیک های مهندسی معمولا ابعاد خود را در دماهای مختلف و تحت بارگذاری حفظ می کنند.
خواص الکتریکی مناسب: برخی از انواع این پلاستیک ها عایق الکتریکی خوبی هستند و در ساخت قطعات الکترونیکی کاربرد دارند.
انواع پلاستیک های مهندسی و کاربردهای آن‌ها
برخی از مهم ترین انواع پلاستیک مهندسی عبارتند از:
پلی آمید (نایلون)
مقاومت مکانیکی بالا، مقاومت در برابر سایش، جذب رطوبت کم و خواص خود روان کاری از ویژگی های نایلون یا پلی آمید است. در تولید قطعات خودرو، صنایع الکترونیک، نساجی و بسته بندی کاربرد دارد.
پلی کربنات
شفافیت بالا، مقاومت به ضربه، مقاومت حرارتی خوب و خواص الکتریکی مناسب از ویژگی های پلی کربنات است. در تولید لنز عینک، دیسک های فشرده، چراغ های خودرو و قطعات الکترونیکی کاربرد دارد.
پلی اتیلن ترفتالات
مقاومت شیمیایی خوب، شفافیت، مقاومت به ضربه و خواص عایقی از ویژگی های پلی اتیلن ترفتالات است. در تولید بطری های نوشابه، الیاف مصنوعی و قطعات الکترونیکی کاربرد دارد.
پلی سولفون
مقاومت حرارتی بالا، مقاومت شیمیایی خوب، پایداری ابعادی و خواص الکتریکی مناسب از ویژگی های پلی‌سولفون است. در تولید قطعات پمپ ها، فیلترها و قطعات صنعتی که در معرض دماهای بالا و مواد شیمیایی قرار دارند، کاربرد دارد.
پلی استال (POM)
پلی استال یا پلی اکسی متیلن به دلیل خواص مکانیکی بسیار خوب و پایداری ابعادی، یکی از پرکاربردترین پلاستیک های مهندسی به شمار می رود. این پلیمر ترموپلاستیک، سخت، سفت و دارای مقاومت سایشی بالایی است.
اتیلن وینیل استات (EVA)
یک کوپلیمر ترموپلاستیک است که از ترکیب اتیلن و وینیل استات تشکیل شده است. نسبت این دو مونومر در ساختار اتیلن وینیل استات می تواند متغیر باشد و این تغییر نسبت، خواص نهایی محصول را تحت تاثیر قرار می دهد.
مزایای پلاستیک های مهندسی
پلاستیک مهندسی به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود، در صنایع مختلف کاربرد گسترده ای یافته است. برخی از مهم ترین مزایای این مواد عبارتند از:
مقاومت بالا: در برابر ضربه، سایش، حرارت، مواد شیمیایی و فشار مقاوم هستند.
وزن سبک: نسبت به فلزات، وزن کمتری دارند.
انعطاف پذیری: در برخی انواع، انعطاف پذیری بالایی وجود دارد.
عایق حرارتی و الکتریکی: جریان گرما و برق را عبور نمی دهند.
قابلیت شکل دهی آسان: به راحتی می توان آن‌ها را قالب گیری و ماشین کاری کرد.
قیمت مناسب: نسبت به فلزات، هزینه تولید کمتری دارند.
دوام بالا: عمر مفید محصولات ساخته شده از آن‌ها طولانی است.
به طور خلاصه، پلاستیک های مهندسی به دلیل ترکیب خواص مکانیکی، حرارتی، شیمیایی و قیمتی مناسب، جایگزین مناسبی برای مواد سنتی مانند فلزات هستند و در صنایع مختلفی از جمله خودرو، الکترونیک، پزشکی و بسته بندی کاربرد دارند.